جزیره ایستر همیشه به عنوان یکی از عجیب ترین مکانها شناخته شده است. این جزیره در اقیانوس آرام جنوبی واقع شده است و از نزدیک ترین جایی که انسان در آن زندگی می‌کند یعنی کشور شیلی و تاهیتی حدود 2 هزار مایل فاصله دارد .ورود به این جزیره کار ساده‌‌‌ای نیست .
یکی از بزرگترین عجایب جزیره‌ی ایستر توقف ناگهانی ساخت موایی " مجسمه‌ها " است . طبق نظریه دانشمندان افزایش بیش از حد جمعیت جزیره به اکوسیستم صدمه‌ی بسیار شدیدی وارد کرده بود به گونه‌‌‌ای که دیگر نمی‌توانست نیازهای مردم را بر آورده کند . عده‌‌‌ای از دانشمندان حدس می‌زنند جنگل‌های جزیره در بعضی از مناطق کاملا نابود شده اند ، چون از چوب آنها برای حمل مجسمه‌های غول پیکر موایی و از زمین آن برای کشاورزی استفاده شده است . پس از مواجهه با کمبود چوب تصمیم گرفته اند که دیگر سنگهای غول پیکر را را جابه جا نکنند ، بنابراین ، توقف ناگهانی جابه جایی با ساخت مجسمه‌ها در ارتباط است .
بنابر شواهد ، ساکنین جزیره ایستر سپس وارد یک جنگ خونین و مخرب شدند که بعضی معتقدند این باعث به وجود آمدن آدم خواری شد. در همین دوران بود که همه‌ی مجسمه‌ها توسط اهالی جزیره تخریب شدند . باستانشناسان با تلاش‌های اخیر موایی‌ها را در حالت ایستاده قرار دادند . بیماری‌هایی مانند آبله و سفلیس ، در سال 1877 جمعیت جزیره را به 11 نفر کاهش داد ، به دنبال آن جزیره توسط ارتش شیلی در سال 1888 ، اشغال شد و امروزه جمعیت جزیره حدودا به 3800 نفر رسیده است .
مجسمه‌های غول پیکر ، به ظاهر تهدید آمیز ساخته شده بودند تا بیگانگان را از آنجا دور نگهدارند. ارتباط عجیبی بین مجسمه‌ها و ساکنان جزیره ایستر در احترام به عقاید خود و قربانی کردن برای معبودان خود و حتی نوعی سحر و جادو وجود دارد. موایی‌ها شبیه نگهبانان خاموشی هستند که در مقابل مهاجمان حالت تدافعی گرفته اند .
مجسمه‌های عجیب و غریب با سرهای ترسناک که به منظور محافظت رو به دریا دارند . اگر چه آنها گورستانی مانند استون هنج ندارند ، ولی دیوارها و کارهای سنگی ساکنان جزیره استثنایی بوده است و با بناهای گورستانهای مصر و پرو رقابت می‌کنند . " خیلی ساده می‌شد باور کنیم موایی‌ها مانند خیلی چیزهای دیگر به وسیله بشقاب پرنده‌ها به اینجا آمده اند ، ولی اینگونه نیست ! ".
منبع: rozanehonline